Vacuüm Cultuurnetwerk: berichten in de pers
Alkmaars Weekblad - Juli 1994Water centraal op poëziedag: 'Ik moet gaan, maar de zee blijft'Van onze medewerker AKERSLOOT - De poëziedag in beeldentuin Akermare aan de Uiterdijk in Akersloot heeft het in zich tot een jaarlijkse traditie uit te groeien. De tweede aflevering van het evenement in het prachtige decor van de tuin aan het Alkmaardermeer kende eenzelfde ontspannen sfeer als vorig jaar. Ook het weer wenste geen spelbreker te zijn.
Organisator Ton Verplanke kondigde beurtelings poëzievoordrachten en muziekoptredens aan. De po�zie stond in het teken van het Toer-in-thema 'water, vriend en vijand'. Daar werd heel creatief mee omgesprongen. Onderwijzer Jan Duin (37) uit Wormer benaderde de materie heel nuchter: "Aan alles komt een eind: maar de zee blijft en ik moet gaan", besloot hij zijn optreden namens de dichterskring Waterland. ,,Zee zij met ons", dichtte Rina Groot-Kalverboer (54) uit Midden-Beemster. Zij behoort eveneens tot de groep uit Waterland. Heel origineel wijdde zij ook een gedicht aan regen (water). Rina Groot beleeft veel plezier aan het voordragen van haar werk. Ze is eigenlijk constant met poëzie bezig. Onderweg heeft ze vrijwel altijd pen en papier bij zich om direct invallen te kunnen noteren.
Stem kwijt
Loes van Onna (53) bezong het Bafmameer in Turkije en de rondingen van de Amstel die ons omringen. Zij behoort tot de dichterskring Alkmaar. Dat geldt ook voor José Sanchez (54) uit Heerhugowaard. Hij was zijn stem kwijt. De Hoogovensmedewerker had een koutje gevat. Gelukkig kwam zijn werk toch nog over het voetlicht, omdat Agatha van 't Hart de voordracht overnam. Zelf zou ze later een verhaal voorlezen over het water als vijand: een maar net van de verdrinkingsdood gered meisje was de hoofdpersoon. Erik Koch (74) uit Alkmaar belichtte de rol van de mens als tegenstander van het water. Hij getuigde van zijn liefde voor de polders: ,,Het is een land van trage voetstappen/ dat langzaam geschiedenis maakt. (...)Alleen de wind vol tragisch verlangen/ naar een vijand van formaat/ verbreekt de eredienst van de stilte", dichtte hij. Eberard Roest (39) vertegenwoordigde de afdeling Noord-Holland van de Vereniging Vrienden van het schrijven. Hij is duidelijk nog geen geroutineerd voordrager van poëzie. Toch mocht zijn gedicht 'Het vertrek' er zijn: ,,Naarmate de afstand tussen wal en schip groter wordt, ebt de onrust weg, maakt plaats voor een triomfantelijk gevoel. Open zee is weer in zicht", reciteerde hij.
Lofzang
Toen Siem de Haan (59) en de zijnen van de stichting Kreatief Westfries aantraden, was het publiek al aardig uitgedund. Wellicht hadden de bezoekers al genoeg poëzie te verwerken gekregen. Ze hebben in ieder geval De Haans' ode aan het Geestmerambacht vóór de ruil- verkaveling en de lofzang van Ina Broekhuizen (42) uit Wognum op de Westfriese poldersloten gemist. Muzikale bijdragen omlijstten de gedichten. Gitarist Jelle Bouwhuis is de gelederen van de nu uit drie leden bestaande Fruitcompagnie komen versterken. Het gezelschap snikte in de 'Ballade van het zakdoekje' dikke tranen: de vriendin was er met de beste vriend vandoor. Het optreden paste evenzeer binnen het luchtige en ontspannen karakter van de dag als het trommelspel van Marijke Twisk en Dicky de Boer, de a capella zang van het dameskoor '4 stuks' en de muziek op altsaxofoon van Jeroen Erkamp.
Beeldentuin Akermare aan het Alkmaardermeer vormde het fraaie decor van de Toer-in- poëziedag 'Water, vriend en vijand'