---

Vacuüm Cultuurnetwerk: Selectie uit dichtbundel 'Kreatief dagboek 1992 - 1996'

---

Kreatief dagboek 1992 - 1996 - Bloemlezing gedichten / Felix Hogeboom
/ februari 1998 / 32 blz. / 1^e opl. 24 ex.

Montmartre 1993

Hun verwachtingen botsten op de stad
zij hadden zich verscholen in kille collegezalen
ontkenning ging in zwart, geharnast dromend
geen sigaret bracht hen nader, gevoel verstrooide
in hun steeds absoluter poses sloop de twijfel
de bovenkamers werden kaler
lege flessen in verveloze trapportalen
benen spreidend in de verwachting van verlossing
zij kijkt verveeld en raapt haar lange kousen op ....

Pianosonate

In de schijn van de muze
Haar lenige vingers over de piano
Teruggaand naar een tijd toen schoonheid
nog vanzelfsprekend was
Met elke klank en reeks van tonen
Een dans van golvend water naar de zee
Beloftes ingezonken, steeds langzamer stromend
In tere aandacht voorovergebogen
Lyriek door meesterhand geschreven, opnieuw geoogst
Een toon die rolt, met aandrang staat
Dwaze barok, zij speelt het sprookje zelf
Een droom in 't blonde haar verward ....

Kerstelijke ontmoetingen

Zijn wij de naam vergeten van onze buurman
die zich achter kerstkransen heeft verschanst ?
Ieder heeft zijn huis getooid maar de deuren
blijven stijf op slot
Een koude wind strijkt langs de gevelwanden
van de overvloed

Wij zien hen zitten in kamers met blauwe glans
Verscholen achter een boom en het verstrooide licht
Als vorig jaar rond deze tijd
Deur na deur, trap na trap, blik na blik
Gestaltes meest onaangeraakt, verhard
Wat klein geluk in vissenkom, kanariekooi
Een koude wind strijkt langs de gevelwanden
van de overvloed
Zo gaat het leven voort.

Globe (1)

Teveel wordt macht nog met een wapen uitgedeeld
Het puin van rokende steden, dorpen platgebrand
Velen kopen het onheil af, werken met oogkleppen voor
Enkelen vergaren blijkbaar zonder dat er doden vallen
Klinkende munt, het harde geld
Elk overschot baart z'n tekort
Vele dwalenden zoeken een haven voor hun nood

Nog is de wereld uit balans
In het oosten, in het noorden, in het westen
Daar zitten de rekenmeesters op hun oliebron
Het zuiden bijt nog in het zand.

Ode van de zwervende ziel

O stad vol lopende gestalten
Op uw perrons verdwijnen de laarsjes
Aan duistere horizon
Late vogels blijven achter
O stad, het is niet voor niets
dat ik de ijle avond proef
Steeds vind ik mijn hart
waar mensen samendrommen
Stad van mijn gemoed, langs elke brug vermoedend
Het park en de kade
Stenen van de brug door duisternis omarmd
O stad in uw gedaanten, ik dwaal maar wat ....



* Informatie e-mail: felixhvb@planet.nl

---