---

Vacuüm Cultuurnetwerk: Selectie uit dichtbundel 'Kreatief dagboek 'jaren '90' - deel II'

---

Kreatief Dagboek 'Jaren '90' - Bloemlezing gedichten - deel II -
Felix Hogeboom - Heiloo: Maart 2000 - 52 blz. - 1^eopl. 24 ex.

Weg

Uit ijler weefsel spinnen zich haar jaren
de lach die smelt tot dunne lijntjes rond haar mond
haar ingevallen wangen plooien
de echo van haar jeugd
breekbaar als de dromen
het meisje dat ze was

Zo is de tijd voorbijgegaan
zij heeft aanvaard en in liefde opgenomen
de bloem die zij nog steeds omvat
tot de kille adem van de dood
haar wegneemt van de koude grond
van de grond waarop zij danste

Het kompas

Alles is gesproten
groen, blauw en roodgekleurd
als je lippen en je handen
door mij als het water
door de zon
alles draait om en om

Onze stad, ons huis
liefde gekleurd
Zuid en Noord
kompas draait rond
geen richting baat
jij, ja jij in de zon

Altijd weer, gooi de tank maar vol
eindstation
jij, ja jij
liefde kleurt de stenen
overal
onze namen geschreven
bomen
bloesems naar het hart

Zie de kastelen waarin we delen
dromen die zijn verward
zie de kastelen waarin we delen
overal op het eind van het heden
voert de zee naar jou
overal op het eind van het heden
voert de zee naar jou ....

Land

Met ruisend mais dat verloren gaat
in de laatste heiden en venen
Met ongenoemde bospercelen
aan randen van dorpen van fatsoen
en opdringerige wegen
In de schaduw van allerhande
molens, torens en kastelen
in de volle zomer staande
Om de vogels opwiekend tussen de struiken
Om een fiets over de dijk
Om de lome vrede onder het blauw

Elke dichter heeft zo zijn pastorale
Het zijn beelden waarmee ik me verbonden voel ...

In welk bed je slaapt,

welke droom je maakt
Ik zal het weten, ik zal het proeven
Ik zal het zingen, ik zal het voelen
Na de sport onder de douche
Het kopje koffie, de handdoek die je hebt gestreken
De shampoo die op het kastje staat
Eenzelvige vrijgezel tussen koelkast en afgelegde broeken
Blokken in een studieboek
omdat niemand anders een hand toont of een lach misschien

Daarom moeten zij in hardheid blijven staan
Koude winter in het noorden - de regenplagen
Ga niet naar de kroegen toe, noch naar de vereniging
Fanfare, kaartclub of vogelpracht
Ik ken er niemand, ik ken ze niet
Hypotheek en beroep met de verjaardag
Wintersport, lopende rekening, aanbidding der TV
Kind noch kraai maar zing mijn eigen lied
Gezichten in auto, bus of trein gericht
volgens de noodzaak van de tijd
Het gelijk dat snel weer voor een nieuwe mode wijkt
En ik blijf staan in traagheid die al fluisterend stil beweegt ...

Wij verklaarden zoveel

een stem, een taal, een akkoord
het was voor ons als een lied
een samenhangend akkoord

Zaten wij dan aan de tafels van de orde,
nee, aan de oevers van de straten
in uitgestrekte nachten
als de wedstrijd wordt bekeken op het blauwe doek
rijden wij in mist en nevel buiten

Wij zijn de zonen
terwijl de moeders door de jaren heen
schutterden en redderden,
hun trots in mode en boodschappentas,
hun alledaagsheid in koffiekoeken
en bij de thee een kleine lach,
voorkamers in de lente
waar de vriendinnen elkaar ontmoeten,
maar er was meer beloofd

De gordijnen open
en de voorzichtige potten van de vensterbanken,
tegen het stijve gaan en groeten slechts terloops -
aan het roer van het hevig hart
in de zwijgzame provinciestraat,
huis en haard te kopen,
de deur blijft meestal toe.

Ik wil geen lach

van de kassajuffrouw
zeg dat je van me houdt

Ik wil geen lawaai maar in de zachte regen
pak ik je hand

Alles verdaan, met rede begoten, bezit verhard
Het licht daagt mijn zwaarte uit
Het tekort ligt onder handbereik
Spullen die ik bezat
Al het koele naast het hart

Al had ik niets, juist dan die dans
Een gebaar voldoet wellicht
Ja, een gebaar voldoet

Geen voorbehoud en geen belang
Zeg dat je van me houdt
Ik geef alleen wat raakt
De rest verwaait
Ik wil geen lach van de kassajuffrouw
Zeg dat je van me houdt !




* Informatie e-mail: felixhvb@planet.nl

---