---

Vacuüm Cultuurnetwerk: Selectie uit dichtbundel 'Bloemenzee'

---

Bloemenzee - Sjoerd van Berkel, Felix Hogeboom
Gedichten en verzen bloemlezing 1996
Redaktie: Kloosterhof 31 - 1852 LB HEILOO
Illustraties: Sjoerd van Berkel
Oplage: 50 ex.

Ga nu maar slapen vrienden

Ga nu maar slapen vrienden
Want het loon dat wij verdienden
Ligt achter ons en op de planken
Er is niets om voor te bedanken
En alle schuld en alle pijn
Ze zijn voorbij, ze zijn

Opgelost als kometen in de dampkring
En de dingen waar ik nog over zing
Zijn zaken die onze harten laten gloeien
En onze bloemen in de tuinen laten groeien
Dus ga nu maar slapen vrienden
Hoe hard jullie vandaag ook waren
Ik zal jullie in mijn laatste verzen sparen
Want jullie lijden tevens aan de eenzaamheid
De koorts veroorzaakt door een gebrek
aan tederheid
Tel nu maar lekker al die mooie schapen
Of voor mijn part alle slingerapen
Ga nu maar slapen vrienden
Want de liefde die wij verdienden
Ligt achter ons en buiten de deur
Er is een droom in kleur
En alle haast en alle spijt
Ze zijn voorbij, voorbij de tijd
Brengt de nacht en dromen
Om eindelijk bijelkaar te komen.

Sjoerd 15-6-'96

Ontmoeting

Ik dronk haar gezicht
Het krullen, plooien, tuiten
In de vrouw steeds weer het meisje
het eeuwig kind
Ik ging die zachtheid binnen
Met voorzichtige verwachting
van de ernstige jongeling
Tot ontroering te zien was
in haar smeltende ogen
We dreven beiden op dat broos geluk
Wat zo gauw wordt weggewuifd, verstoord
door de weerslag van een woord
Enige herinnering die wat vertroebeld lijkt
Tegenover de zuivere gestalte van de liefde
Waarop al het verlangen is gericht
Om die ontmoeting tot stand te brengen
en te beschutten tegen elke koude wind
Tegen elke huivering van kilte
welke niet van schoonheid is vervuld.

Felix sep.'96

Montaigle

Allé, hier is geen
romantiek geweest
Het geluid van het
klaterende beekje
Onopgemerkt gebleven
en bespot
Geen muis en geen mier
en geen vogel
Komt voor zijn muze-ideaal
de nood drijft hen
de nood dreef hen

Wij galmen naar de echo
en hoe de druppels
Ook vallen op papier
en hardstenen klomp
Wij zijn de clowns
van de fanfare
Uit het dorp.

Sjoerd Montaigle, Ardennen 23-8-'96

Zee en duinen

Grijs, blauw en groen rolt het water breed
tegen de kusten van het noorden
Kruipt het getij tegen het zand
Mensen, silhouetten op de vlakte
in het weggenomen licht
Zo trekken zij groepsgewijs verspreid
langs de duinen
Vloeien samen bij de strandopgangen
en de paviljoens
en verdwijnen in het nuchter achterland
met huis en haard voorbij de asfaltstraten
en de polders
al gauw omsloten door de nacht
die de verhalen toedekt met een stilte
En in het westen ruist de zee
in eeuwige vervoering
ontroering en troost, weemoed en verlangen
de echo van die atmosfeer
die als een afscheid voelt
Zee en duinen en het vlakke land
herinnering die jeugd en ouderdom verbindt.

Felix 16 sep. '96


* Volledige tekst dichtbundel

*Informatie e-mail: felixhvb@planet.nl

---