---

Vacuüm Cultuurnetwerk: Selectie uit bundel 'Verdwaalde Adem':

---

Felix Hogeboom / Verdwaalde adem / Heiloo 1994 poëzie
-oorspronkelijk NUGI 310 / 30 ex.



Omwille van het zoekende
hervindende, uitbreidende, verwonderende
menszijn

Omwille van het omvattende, uitputtende vermoeden
mens te zijn
waar binnen- en buitenwereld elkaar omarmen

Omwille van het zwijgende
begin en einde inelkaar vervlochten
mededogen
het leven tekent haar gestaltes

Omwille van de afdruk van het wonder
spiegelingen vervagen, vervloeien
traag komt de adem van de muze nader
geest krijgt inspiratie

Omwille van een hoger teken
de lege hulzen van de leugen
de hoogmoed afgebrand
van mens-tot-mens ontmoeten

van mens-tot-mens ontmoeten.

Nacht is dwaas

Oude idealen in de brokkelige tempels van de klassieken
zoeken verbinding met de nieuwe eeuwigheid
er valt een diepe stilte
tussen marmeren woorden

Wat is er toch met dode dichters ?
papier valt langzaam uiteen
bemorst met rode wijn
de oude bard lacht tandenloos
de gespleten snaren van zijn gitaar

Hij ziet woorden in de duisternis
tijd verloren met het peinzen over
als de sjouwers zijn verdwenen
kale havenloodsen in schrille neonglans
los van moeizaam stof verroesten golfplaten
geteerde planken, kruiden, hout
elfen dansen rond de stronken van het oude bos
over de muren tovert licht
maansgezichten
kinderen van de nacht

Alleen de trage gebaren van de slaap
bieden nog uitzicht op de morgen
verder zwijgt het graf
als de gesloten bloemen
er is geen horizon buiten de droom

Onkruid overwoekert de erfenis.

Van de stad

Zuster, wat moet ik nog zeggen van de stad
al wat verkaveld wordt door degelijke handel
kostbare cirkelgangen
verdeling volgens lijnen van de macht

Al die zoekers scharrelen in de schappen
zovele videoinloophallen
traag belang in jaren afgetekend door de woningbouw
de warme hand van bureaucraten
zo blijft het rustig in de straat
te rustig in de straten.



Informatie e-mail: felixhvb@planet.nl

---